De ontwikkeling van duurzame energiebronnen gaat het bouwen van meer kerncentrales in het noordwestelijk deel van Europa overbodig maken. Wind- en zonne-energieprojecten op en om de Noordzee gaan met elkaar een piekvermogen leveren bovenop een basislast die vooralsnog bestaat uit een mix van biomassa, fossiel, afvalverbranding en kernenergie.
Met duurzame energie geproduceerde waterstof zal een (steeds groter) deel van de in de maatschappij benodigde basislast voor de productie van energie gaan vormen.
Zal in Nederland met kernenergie opgewekte stroom deel blijven uitmaken van die basislast?
Afgezien van de hoge kosten en de moeilijk voorspelbare bouwtijd om tot een werkende kerncentrale te komen zijn er nog een “aantal beren op de weg”:
Internationaal is het bij de kernenergie-industrie nog steeds de gewoonte in het planningsstadium van een kerncentrale geen aandacht te besteden aan de opslag en eindverwerking van radioactief afval en aan de uiteindelijke ontmanteling van een kerncentrale. De risico’s van mogelijke ongevallen en reguliere emissies van radioactieve stoffen worden buiten beschouwing gelaten en vallen daarmee toe aan de maatschappij.
De kosten die met de bouw van een nieuwe centrale gepaard gaan omvatten niet de kosten voor het deel van de keten dat na de energieproductie in de centrale voor talloze generaties na ons controle en beheer vraagt.
Studies naar de bouw van nieuwe kerncentrales die inmiddels gedaan worden door 3 partijen doen een greep uit beschikbare fondsen en gaan direct of indirect ten koste van de ontwikkeling van duurzame energie.
Het niet bouwen van nieuwe kerncentrales en het van het net halen van bestaande kerncentrales als er voldoende vervangende duurzame capaciteit beschikbaar is, is een veilige en begaanbare route naar en voorbij 2050.